ارزشیابی درونی گروه آموزشی فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی

هدف: هر سیستم آموزشی، به منظور پویایی، همواره باید ارزشیابی شود تا ضعف ها و قوت های آن مشخص شود. یکی از روش های مهم ارزشیابی، ارزشیابی درونی است؛ بدین معنا که هر واحد آموزشی ازطریق روش های استاندارد، خود را ارزیابی می کند. پس از تجزیه و تحلیل نتایج ارزیابی، نتیجۀ لازم به دست می آید و درنهایت، تدابیر لازم برای رفع ضعف ها وکاستی های واحد آموزشی درنظر گرفته می شود. این مطالعه با هدف شناخت این ضعف ها و قوت ها و ارتقای کیفیت وظایف محول شدۀ گروه فیزیوتراپی دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی انجام شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. تمام افراد تحت مطالعه، ازقبیل اعضای هیئت علمی (۱۲ نفر) و دانشجویان (۳۶ نفر)، دانش آموختگان (۳۰ نفر)، براساس معیار ورود و خروج، به صورت تصادفی انتخاب شدند. از پرسش نامۀ ارزشیابی درونی به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. این پرسش نامه وضعیت موجود گروه فیزیوتراپی را در حوزه های زیر ارزیابی می کند: ۱. رسالت و اهداف گروه؛ ۲. مدیریت و سازمان دهی گروه؛ ۳. ارزیابی دانشجویان از کیفیت برنامۀ آموزشی گروه در محیط های آموزشی درمانی؛ ۴. تجهیزات و فضاهای فیزیکی؛ ۵. اهداف پژوهشی؛ ۶. سنجش و ارزشیابی دانش آموختگان. نتیجۀ ارزشیابی هر ملاک و حوزه با شاخص مطلوب و نسبتاً مطلوب و نامطلوب گزارش داده شده است. یافته ها: حوزۀ رسالت و اهداف گروه در وضعیت نسبتاً مطلوب، حوزۀ مدیریت و سازمان دهی گروه در وضعیت مطلوب، حوزۀ برنامۀ آموزشی در وضعیت نسبتاً مطلوب، حوزۀ اعضای هیئت علمی در وضعیت مطلوب، حوزۀ دانشجویان در وضعیت نسبتاً مطلوب، حوزۀ منابع آموزشی در وضعیت نامطلوب، حوزۀ پژوهش در وضعیت نسبتاً مطلوب و حوزۀ دانش آموختگان در وضعیت نامطلوب ارزیابی شد. نتیجه گیری: می توان با استفاده از نشانگر های هر ملاک به نقایص موجود پی برد و ازطریق اصلاح آن، وضعیت ملاک و به تبع آن وضعیت حوزه را به حد مطلوب نزدیک کرد.